چگونگی تولد نوزاد تأثیر عظیمی روی میکروبیوم او، جامعه‌ی میکروبی که در بدن مستقر می‌شود، خواهد داشت. این نتیجه‌ی بزرگ‌ترین مطالعه‌ی انجام‌شده در زمینه‌ی میکروبیوم نوزادان تازه متولد شده است که شاهد محکمی را فراهم می‌کند که نشان می‌دهد کودکانی که از مجرای طبیعی تولد به دنیا می‌آیند، نسبت‌به آن‌هایی که طی عمل سزارین متولد می‌شوند، میکروب‌های متفاوتی دارند. مطالعه نشان می‌دهد نوزادانی که طی سزارین به دنیا می‌آیند، فاقد سویه‌هایی از باکتری‌های روده هستند که در کودکان و افراد بالغ سالم دیده می‌شود. درعوض، روده‌ی آن‌ها حاوی میکروب‌های مضری است که در بیمارستان‌ها شیوع دارد. در این مطالعه که حدود ۶۰۰ تولد مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفته، این موضوع مورد بررسی نگرفته است که آیا تفاوت‌های میکروبی می‌تواند روی سلامت در مراحل بعد زندگی تأثیر داشته باشد. ترور لاولی میکروبیولوژیست مؤسسه‌ی ولکام سنگر در هینکستون که یکی از نویسندگان این مقاله است بر این موضوع اشاره می‌کند که حضور باکتری مسبب بیماری جای نگرانی دارد. او می‌گوید:

سطح تجمع پاتوژن‌های بیمارستانی در این کودکان تکان‌دهنده است. من وقتی برای اولین‌بار داده‌ها را می‌دیدم، نمی‌توانستم آن را باور کنم.

پژوهش‌های گذشته به این نکته اشاره کرده‌اند که نوزادانی که طی سزارین به دنیا می‌آیند، در‌مقایسه‌با نوزادانی که به‌طور طبیعی به دنیا می‌آیند، نمی‌توانند برخی از میکروب‌ها را از مادر دریافت کنند. این مشاهدات باعث شد که برخی از والدین در تلاش برای بازیابی میکروب‌های از دست‌رفته، نوزاد خود را در معرض مایعات واژینال قرار دهند. اما این عمل که با عنوان بذرپاشی واژینال (vaginal seeding) شناخته می‌شود، بحث‌برانگیز است و ایمنی و اثربخشی آن تأیید نشده است. لاولی می‌گوید محدودیت‌های مطالعات گذشته مانند اندازه‌ی کوچک و نمونه‌گیری محدود، به این معنا است که مشخص نشده است که آیا روش تولد نوزاد روی میکروبیوم او تأثیر می‌گذارد.

نوزادانی که به‌طور طبیعی به دنیا می‌آیند، درمقایسه‌ با نوزادانی که ازطریق سزارین متولد می‌شوند، با میکروب‌های متفاوتی رو‌به‌رو می‌شوند

پژوهشگران با همکاری ماماها و پزشکان سه بیمارستان در لندن و لستر، DNA میکروب‌های موجود در مدفوع ۵۹۶ نوزاد را نمونه‌برداری و توالی‌یابی کردند. از این نوزادان، ۳۱۴ مورد به‌طور طبیعی و ۲۸۲ نوزاد طی سزارین به دنیا آمده بودند. نمونه‌برداری در روزهای ۴، ۷ و ۲۱ پس از تولد انجام شد. اختلاف‌ بین میکروبیوم روده‌ی این نوزادان کاملا آشکار بود. نوزدادن متولد شده ازطریق سزارین فاقد سویه‌هایی از باکتری‌های کامنسال (باکتری‌هایی که به‌طور طبیعی در افراد سالم دیده می‌شوند) بودند درحالی‌ که این باکتری‌ها بخش اعظم جامعه‌ی میکروبی روده‌ی نوزادانی که تولد طبیعی داشتند، را تشکیل می‌دادند. درعوض، روده‌ی نوزادان سزارینی تحت سلطه‌ی باکتری‌های فرصت‌طلبی مانند انتروکوک و کلبسیلا بود که در بیمارستان‌ها وجود دارند. لاولی می‌گوید تفاوت چنان واضح بود که من می‌توانستم نمونه‌ای از یک کودک بگیرم و با اطمینان بالا بگویم شیوه‌ی تولد او چگونه بوده است.

با این حال، ماه‌ها پس از تولد، به‌استثای جنس متداول باکتری کامنسالی که باکتروئیدس نامیده می‌شود، میکروبیوم نوزادان به هم شبیه شد. این نوع باکتری در میکروبیوم نوزادان سزارینی وجود نداشت یا در سطوح بسیار پایینی دیده می‌شد. نه ماه بعد، به‌طور میانگین هنوز در حدود ۶۰ درصد از این نوزادان تعداد کمی از این باکتری را داشتند یا به کلی فاقد آن بودند. پژوهش‌های گذشته نشان داده‌اند که برخی از گونه‌های باکتروئیدس روی سیستم ایمنی میزبان خود تأثیر گذاشته و به کاهش التهاب کمک می‌کنند.

برای ارزیابی بهتر میکروب‌هایی که در روده‌ی نوزادان سزارینی تجمع پیدا می‌کنند، گروه لاولی صدها سویه‌ی باکتری موجود در نمونه‌های مدفوع را کشت دادند. توالی‌یابی ژنوم، ژن‌های مسئول مقاومت آنتی‌بیوتیکی و بیماری‌زایی را شناسایی کرد و تأیید کرد که این سویه‌ها مربوط به باکتری‌های فرصت‌طلبی هستند که در بیمارستان‌ها شایع‌اند.

اثرات سلامتی

مطالعه‌ی لاولی بخشی از یک پروژه‌ی پژوهشی بزرگ با عنوان مطالعه‌ی بیبی بیوم (Baby Biome Study) است که هدف آن پیگیری وضعیت هزاران نوزاد دیگر تا زمان کودکی است. مطالعات اپیدمیولوژیکی نشان می‌دهد که خطر ابتلا به آسم و چاقی در مراحل بعدی زندگی در کودکانی که طی سزارین متولد می‌شوند، بیشتر است. لاولی می‌گوید که با مطالعه‌ی تعداد کافی از کودکان، گروه او می‌تواند این موضوع را مشخص کند که آیا روش تولد و تغییرات میکروبیومی تأثیری روی سلامتی کودکان می‌گذارند. جوزف نئو نوزادشناس دانشکده پزشکی دانشگاه فلوریدا می‌گوید که احتمالا عوامل پشت‌صحنه‌ی روش تولد در اختلاف در میکروبیوم نقش داشته باشند.

مادرانی که طی عمل سزارین زایمان می‌کنند، آنتی‌بیوتیک‌هایی را دریافت می‌کنند که می‌تواند از جفت عبور کند. نوزادان آن‌ها مدت بیشتری در بیمارستان می‌مانند و نسبت‌به نوزادانی که از راه طبیعی متولد می‌شوند، دیرتر شیر حاوی میکروب مادر را دریافت می‌کنند. راب نایت، میکروبیولوژیست دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید که این مطالعه باید به شناسایی سویه‌های خاصی از میکروب‌ها که می‌توان آن‌ها را به نوزادان سزارینی داد تا میکروبیوم آن‌ها شبیه کودکان متولد شده از راه طبیعی شود، کمک می‌کند. وی پیش از این آزمایش کوچکی را درمورد بذرپاشی واژینال انجام داده بود و این رویه را درمورد دختر خودش که ازطریق سزارین متولد شده بود، به کار برد.

لاولی، هم‌بنیان‌گذار شرکتی که درمان‌های میکروبی ارائه می‌دهد، می‌گوید که شاید بتوان میکروبیوم نوزاد تازه به دنیا آمده را به این شیوه تغییر داد. اما او تأکید می‌کند که نتایج آخرین مطالعه‌ی او از روش بذرپاشی واژینال حمایت نمی‌کند. لاولی می‌گوید:

ایده‌ی قرار دادن میکروب‌های نامشخص در کودکانی که ازنظر سیستم ایمنی توسعه نیافته‌اند، بسیار مخاطره‌آمیز است. داده‌های ما از آن حمایت نمی‌کند. این (کار) مرا بسیار عصبانی می‌کند.